Barium Titanaat Batio3 99% Min CAS-nr.: 12047-27-7

 

BARIUMTITANAAT BaTiO3
Moleculaire formule:BaTiO3
Moleculair gewicht: 233.19
Uiterlijk:witte kristallen poeder
Geur:geurloos
Dichtheid: 6.02 g/cm3, vast
Smeltpunt: 1625 'C (2957 'F; 1898 K)
Oplosbaarheid in water:onoplosbaar
Oplosbaarheid: Licht oplosbaar in verdunde minerale zuren; lost op in geconcentreerd fluorwaterstofzuur


Hoogwaardig bariumtitanaat (IV) (BaTiO3)  
CAS 12047-27-7
Typische analyse:                     
Bao/TiO2 (Mol):1.000±0.010
BaTiO3%:99.0 min.
SRO%: Max. 0.40
Na2O%: Max. 0.10
K2O%: Max. 0.015
Al2O3%:0.10 max.
SiO2%:max. 0.10
Fe2O3%:0.015 max.
MgO%:0.01 max.
Gemiddelde grootte van de deeltjes: 1.5um rond
Verpakking: 25 kg geweven plastic zak of papieren zak met 2-laags PE-binnenwerk.
Toepassingen: Fabricage van verschillende condensatoren, thermoplastische materialen, halfgeleidercondensator, keramische materialen, enz.   


Chemische naam: Bariumtitanatesinedlumpmmwhitepieces; bariumtrioxide; bariumtitanatewittepowder; bariumtitanaat; BARIUMTITANAAT; BARIUMTITANAAT; 99%; bariumtitaniumoxide; barium(+2) katie; zuurstof(-2) anion; titanium(+4) katie; barium dioxido(oxo)titanium; dibarium tetraoxidotitanium



Bariumtitanaat gesinterde stukken lumpmm wit;
Bariumtrioxide; bariumtitanatewittepowder;
Bariumtitanaat; BARIUMTITANAAT, 99%; bariumtitanoxide;
barium(+2) katie; zuurstof(-2) anion; titanium(+4) katie;
barium dioxido(oxo)titanium; dibarium tetraoxidotitanium



Bariumtitanaat (BaTiO3) is een van de bekende ferroelektrische materialen en is door veel onderzoekers bestudeerd voor gebruik in meerlaagse condensatoren, thermistors en elektro-optische apparaten. Dit materiaal toont een maximale permitiviteit bij ongeveer 130 °C, en de permitiviteit waarden veranderen grotendeels in het bereik van 0 - 120 °C. Voor praktisch gebruik in keramische condensatoren is een hogere permitiviteit met een lage temperatuurafhankelijkheid, vooral rond kamertemperatuur (10 - 80°C), vereist. Om dit vereiste te bereiken zijn er veel soorten dopanten, zoals Ca2+, MG2+ of ZR4+, toegevoegd aan BaTiO3, wat resulteert in de onderdrukking en/of verbreding van het maximale permitiviteit en een lage temperatuurafhankelijkheid van permitiviteit. Naast deze dopingmethoden is ook geprobeerd keramiek in compositioneel opzicht te bereiden. Bijvoorbeeld Ota et al. (2001) bereid (BA1-xSrx)TiO3 gelamineerd keramiek met variërende x van de ene naar de andere kant, en meldde een vlak permitiviteit profiel (4000 - 5500) in het temperatuurbereik 30 - 110°C. Het ontwerpen van dit type keramiek met gradaties is gebaseerd op het concept dat de schijnbaar waargenomen permittiviteit de optelling is van de respectieve waarde van de samenstellende component. Hoewel de permittiviteit van de gelamineerde keramiek kan worden gecontroleerd door de volumefractie van de componenten te veranderen, is het lamineren van verschillende componenten met een verschillende thermische uitzettingscoëfficiënt nogal moeilijk. Het mengen van poeders met verschillende componenten in plaats van ze te lamineren lijkt vanuit het oogpunt van de productie eenvoudig. Er zijn echter weinig technieken om dergelijke keramiek te bereiden die bestaat uit composite graded grains, omdat de conventionele sintering van gemengde deeltjes met verschillende componenten gewoonlijk resulteert in de vaste oplossing.